χερσάσπορος

ἡ, Α

(ενν. γῆ) άγονη έκταση, όπου δεν αξίζει να σπείρει κανείς τίποτε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χέρσος + ἄσπορος «αυτός που δεν έχει σπαρεί»].